Muriel danste met ons mee in mei 2014 en deelde haar ervaring en gevoel op haar blog van haar 365-dagenproject:
De afgelopen dagen waren fijn, vol en gezellig. Ik heb veel dingen gedaan, waardoor ik nu op woensdagavond 19.30 uur eigenlijk al een beetje gaar ben. Niet moe in mijn hoofd, maar gewoon lichamelijk moe van te weinig slapen. Ik heb eigenlijk zoveel te vertellen en zoveel ervaringen gehad, dat ik ga kiezen voor mijn ervaringen met Biodanza. Dat was afgelopen maandagavond. Een hele mooie, fijne ervaring voor mezelf in een hele prettige respectvolle groep mensen. De docente vertelde dat Biodanza verschillende lijnen heeft en dat iedere lijn voor een bepaald thema staat. Afgelopen maandag, op Bevrijdingsdag nota bene, begon de lijn ‘Affectiviteit’.
Help
Toen ze dat vertelde, kreeg ik een soort schok door me heen. Affectiviteit, met aanraken in contact en zachte gevoelens, enzo? Help! Mijn hart ging sneller kloppen en ik dacht: oh jee, wat gaat er komen vanavond? Ze legde verder uit dat zachtheid, vrouwelijkheid en tederheid centraal staan tijdens deze lijn en in de komende Biodanzalessen. Naast de eerste schrik die ik had, merkte ik ook dat ik geraakt werd, omdat mijn thema hier heel goed bij aansluit: ‘het ontwikkelen van mijn vrouwelijke kant’. Ik zat die avond op de juiste plek.
Sexy
En het was mooi. De dansen die we dansten met zijn allen. Heel zacht en heel ontroerend. En wat een mooie muziek. Wauw. Muziek die in me ging zitten, die ik voelde in iedere vezel van mijn lichaam. Bij een aantal dansen voelde ik me ook weer sexy, aantrekkelijk en echt vrouwelijk. En machtig op een gezonde manier. Heerlijk. Het gaf me kracht en het deed me terugdenken aan de tijd dat ik veel in discotheken danste. Dat was weliswaar geen Biodanza-omgeving, maar ik kon wel helemaal opgaan in de muziek, mezelf, mijn lichaam.
Applaus
Na afloop van Biodanza was er een mogelijkheid om in de groep te delen hoe ik de avond had ervaren. Ik vertelde eigenlijk wat ik hierboven ook schrijf en vooral ook dat de mensen in de groep me zo raakte. Dat er zoveel respect was voor elkaar, dat ik gewoon kon zijn, zoals ik ben zonder kindpijn, onzekerheid. Ik voelde me heel krachtig. Ik bedankte iedereen in de groep voor hun aanwezigheid. En wat gebeurde er: ik kreeg applaus! ‘Dat was grappig’, zou mijn zoontje zeggen. Dat vond ik heel mooi en het verbaasde me tegelijkertijd ook…. ik deel toch ‘gewoon’ mijn gevoel?
Op naar de volgende Biodanzales.
______________________________________
Muriel volgt een vierjarige opleiding tot levenstherapeut waardoor ze dagelijks allerlei dingen meemaakt. Een proces doorloopt. Iedere dag schrijft Muriel een verhaal over haar persoonlijke proces. Je kunt haar blog volgen op http://www.365dagenproject.nl/schrijven/itemlist/user/753-muriel.html